Romalılar Troya'yı Neden Politik Amaçları İçin Kullanmışlardır?

MÖ 3. yüzyıldan itibaren Roma İmparatorluğu Troya'yı kökeni olarak kabul etmiştir. Bunun nedeni ise, Troyalılar'ın hayatta kalmış tek kahramanı Aeneas'ın, annesi Aphrodite'nin yardımıyla Latyom'a, İtalya'ya kaçıp orada Romalıların atası olarak yerleşmesidir. Bu tanrıça aynı zamanda MÖ 60-44 yılları arasında politikayı etkileyen Ceasar'ın da tanrıçasıdır. Bu inancın somut bir ispatı olmamakla birlikte, Sezar'ın kurduğu İuliuslar hanedanı, hükümdarlık ideolojilerini pekiştirmek için Aeneas'ın oğlu İlius (veya lulus) soyundan geldiklerini ileri sürmüşlerdir. Öldürülmeden bir süre önce Sezar, Büyük İskender'in izinden gidip, Partlar'ı yenmek amacıyla büyük bir sefer hazırlığı içindedir. Bazı tarihçilere göre, yeni kuracağı imparatorluğun başkentini eski yurt Troya'ya taşımayı planlamıştır; ancak bu planı öldürülmesiyle son bulmuştur. Onun halefi Augustus da (MÖ 30-MS 14) bu tür fikirlerle karşı karşıya kalmış ve Romalı ozan Horatius tarafından şu sözlerle uyarılmıştı:

"Deniz, Roma ve İlion arasında çırpındığı sürece Roma hükümdarlığı baki kalacaktır."

İmparator Augustus da "atalarının ili" Troya/İlion'u desteklemiştir. Agustus'un ozanı Vergilius'a yazdırdığı Aeneas Destanı ile, hayali tarih kurmacasını edebiyat alına taşımış ve bir anlamda bu olayı meşrulaştırmıştır.