Troya Nasıl Yıkıldı?

Troya kenti MÖ 3000'lerde kurulduktan sonra pek çok kez farklı nedenlerle tahrip olur ve yıkılır. Schliemann'ın 1871 yılındaki kazılarında keşfettiği ve "yanık kent" olarak isimlendirdiği kent, Troya II (MO 2500) Dönemi'ne aittir. Troya hazinelerinin de bulunduğu bu dönemde çok büyük üç farklı yangın evresi tespit edilmiştir. Diğer kent tabakalarında da yangın, deprem ve savaşa işaret eden tahribatlar söz konusudur.

Kentin tamamen yıkılması da MS 500'lerdeki iki büyük depremle olmuştur. Homeros'un Troya'sı olarak adlandırılan Troya VI ve VII dönemindeki tabribatın nasıl olduğu arkeologlar tarafında yoğun bir şekilde tartışılmıştır. Schliemann sonrası kazılarda, Dörpfeld, Troya VI tabakalarında deprem izlerine rastladığını belirtmiştir. Daha sonra 1932-38 yıllarında kazı yapan C. Blegen de Troya MÖ 1300'lere denk gelen Son Tunç Çağı tabakalarında deprem izlerine rastlamıştır. Bu tahribattan yola çıkarak, İlyada Destanı'nda anlatıldığı gibi on yıllık kuşatmada alınamayan kentin bu deprem sonrasında zayıfladığını ve savaşı kaybettiğini öne sürmüştür.

M. O. Korfmann, bu soruya bir açıklama getirebilmek için araştırma ve kazılar yapmış ve Troya VIi ya da Troya VIIa (bu tanımlama Dörpfeld ve Blegen kazı sonuçlarına göre yapılmaktadır) döneminde (bu dönem aynı zamanda Homeros Troyası denen döneme de denk gelmektedir) kentinin savaşa işaret eden bir felaketle MÖ 1180'lerde yıkıldığı tespit edilmiştir. Söz konusu bu buluntular arasında, kalenin batısında kente giden yolun kenarında gömülmeden bırakılmış cesetler, kullanılmadan öylece bırakılmış yığın halindeki sapan taşları, her yere yayılan yanık izleri vd. bulunmaktadır. Bu buluntular Troya Savaşı'nın kesin ispatı olmasa da, Son Tunç Çağı kentinin savaşa işaret eden bir felaketle yıkıldığını açıkca ortaya koymaktadır.